هفت‌سین سفره‌ای است که ایرانیان هنگام نوروز می‌آرایند. این سفره ممکن است روی زمین یا روی میز گذاشته شود. اعضای خانواده معمولاً لحظهٔ تحویل سال را در کنار سفرهٔ هفت‌سین می‌گذرانند. بعضی سفره را در مدت سیزده روز نوروز نگه می‌دارند و در پایان این دوره، در روز سیزده نوروز، سبزه را به آب می‌دهند.
نوروز از دیرباز در بسیاری از مناطق جهان به عنوان جشن رسمی برگزار می‌شود. نوروز را در بیشتر کشورهای خاورمیانه، آسیای میانه، قفقاز، شبه قاره هند و بالکان جشن می‌گیرند.
نوروز برابر با یکم فروردین ماه (روزشمار خورشیدی)، جشن آغاز سال و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است. خاستگاه نوروز در ایران باستان است و هنوز مردم مناطق مختلف فلات ایران نوروز را جشن می‌گیرند. امروزه زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار است. نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در برخی دیگر از کشورها تعطیل رسمی است.
عشق لذّتی اغلب مثبت است که موضوع آن زیبایی است[۱]، همچنین احساسی عمیق، علاقه‌ای لطیف و یا جاذبه‌ای شدید است که محدودیتی در موجودات و مفاهیم ندارد و می‌تواند در حوزه‌هایی غیر قابل تصور ظهور کند.[۲]
آ
آب حیات: چشمه ایست در ظلمات که هر کس از آن بنوشد زندگی جاوید پیدا می‌کند. کنایه از چشمه عشق و محبت است.
آب حیوان: تابش انوار و تجلیات الهی را گویند.
آغوش: دریافت رموز و اسرار الهی را گویند.
نام کامل جعفر سبحانی
لقب آیت‌الله‌العظمی سبحانی تبریزی
خویشاوندا
شیخ محمدحسین خیابانی (پدر)
زادگاه تبریز ایران
محل تحصیل قم
محل زندگی قم
تالیفات نظام النکاح فی الشریعة الاسلامیة الغراء
نظام الارث فی الشریعة الاسلامیة الغراء
نظام القضاء و الشهادة فی الشریعة الغراء
نظام المضاربة فی الشریعة الغراء
الخمس فی الشریعة الاسلامیة الغراء
احکام الصوم فی الشریعة الاسلامیة الغراء
نیل الوطر من قاعدة لا ضرر
الاعتصام بالکتاب و السنة
المواهب فی تحریر المکاسب
المختار فی احکام الخیار
و...
وبگاه رسمی http://www.shia.ir
۲۴
اسفند
سید محمد صادق حسینی روحانی
(زادهٔ ۱۳۰۵ خورشیدی) از مراجع تقلید شیعه است.
او همینک در شهر قم سکونت دارد.
زندگی‌نامه
سید محمد صادق حسینی روحانی در محرم سال ۱۳۴۵ هجری قمری (برابر با ۱۳۰۵ خورشیدی، و تابستان ۱۹۲۶ میلادی) در شهر قم زاده شد.
پدرش محمود روحانی از اساتید صاحب نام حوزهٔ علمیه قم است که در سال ۱۳۰۷ (هـ. ق) در قم به‌دنیا آمد.
در سال ۱۳۳۰(هـ. ق) وارد نجف شد تا از درس سید ابوالحسن اصفهانی و میرزای نائینی استفاده کند. مدتی در مشهد از شاگردان حسین طباطبایی قمی بود. بعد از آن به حوزهٔ علمیه قم آمد. برخی معتقدند که با تلاش وی عبدالکریم حائری به قم آمد و تدریس علوم حوزوی را شروع کرد و او را از شاگردان خاص و مورد توجه حایری می‌دانند.
او بعد از فوت پدرش سید صادق روحانی سال‌ها در مسجد ضمن اقامهٔ نماز جماعت، پاسخگوی مسائل شرعی و رسیدگی به امور مردم بود. همکاری با کاشانی در قضیهٔ ملی شدن نفت، مخالفت با رضاشاه در مورد کشف حجاب، دعوت و تلاش برای ورود حائری به قم، زمینه‌سازی برای تدریس وی و همکاری، همفکری و یاری جهت تأسیس حوزهٔ علمیه قم و... را از اقدامات وی نام می‌برند.
محمود روحانی در ۱۸ شعبان ۱۳۸۱ (هـ. ق) بعد از یک بیماری طولانی درگذشت. با پخش خبر فوت ایشان، شهرستان قم، بازار، درس‌ها و اداره‌ها تعطیل گردید. پس از اقامهٔ نماز میت توسط فرزندشان سید محمد صادق روحانی، در مسجد بالای مقبرهٔ معصومه به خاک سپرده شد.
مادر محمد صادق روحانی، از سادات حسنی و فرزند سید احمد طباطبایی قمی است که وی سالیان متمادی در صحن معصومه اقامه نماز جماعت داشت.
سید موسی شُبَیری زنجانی (زادهٔ ١١ اسفند ۱۳۰۶ برابر با ٩ رمضان ۱۳۴۶ در قم) از مراجع تقلید شیعه ایرانی است.[۱]
زندگی
پدرش سید احمد زنجانی سال‌ها در مدرسهٔ فیضیهٔ قم نماز جماعت را برگزار می‌کرد که بسیاری از جمله سید روح الله خمینی در نمازش شرکت می‌کردند. اکنون سال‌هاست که او به جای پدرش امام جماعت نماز مغرب و عشا در حرم فاطمه معصومه و نماز ظهر و عصر در مدرسه فیضیهٔ قم است.[۲]
عبدالله جوادی آملی (زادهٔ ۱۳۱۲ در آمل) فیلسوف، مفسر قرآن، عضو مجلس خبرگان قانون اساسی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم[۲]، عضو پیشین مجلس خبرگان رهبری، از امامان جمعه موقت پیشین قم، مدرس حوزه علمیه و یکی از مراجع تقلید شیعه ایرانی است.
نام کامل : حسین نوری همدانی
لقب : آیت‌الله‌العظمی
زادگاه : همدان ایران
محل تحصیل : همدان، قم
محل زندگی : قم