رهبر فقید انقلاب مرحوم آیه الله خمینی رحمة‌اللـه‌علیه در پاسخ به اینکه چرا در جواب نامه‌هاى تسلیت رحلت شریعتى از تعبیر «مرحوم» استفاده نکرده‌اند، فرمودند: «اگر او را مسلم مى‌دانستم، مى‌نوشتم»
علامه طهرانی پس از مرگ ناگهانى دکتر شریعتى مى‌فرمودند: «شریعتى منکر غیب بود و به تیر غیب گرفتار شد.»
نویسنده: آیت الله حاج سید محمد صادق حسینى طهرانى
منبع: نور مجرد صفحه ۳۰۰ تا ۳۰۷
موضع نهایی امام؛ مصدق مسلم بود
زینب صفری
تاریخ ایرانی: شاید عجیب باشد، اما «زمانه و زندگی امام خمینی» اولین کتاب درباره بنیانگذار جمهوری اسلامی است که به صورت جامع دوران زندگی ایشان را در برمی‌گیرد. عجیب از آن رو که با وجود انبوه کتاب‌ها، مطالب و تحقیقاتی که تاکنون درباره رهبر یکی از مهم‌ترین انقلاب‌های قرن بیستم منتشر شده است، جز دو کتاب، یکی «زندگانی سیاسی امام خمینی» که از تولد تا تبعید ایشان و دیگری «حدیث بیداری» به گونه‌ای خلاصه از ابتدا تا رحلت امام را در برمی‌گیرد، هیچ کتاب دیگری نمی‌توان یافت که به شکلی مبسوط به شرح زندگانی ایشان بپردازد. انتشار «زمانه و زندگی امام خمینی» که قرار است دو جلدی باشد و فعلا جلد نخست آن منتشر شده، فرصتی است مغتنم برای کسانی که می‌خواهند قدم به قدم از روزهای آغازین زندگی روح‌الله و حتی کمی پیش از آن، تا پیروزی انقلاب را با ایشان همراه شوند. وجود برخی روایت‌های دستِ اول از زندگی و مواضع امام در مواجهه با رویداد‌ها و افراد و گروه‌های سیاسی که گاه در هزارتوهای تاریخی دیده نشده‌اند و ارائه برخی اسناد مهم که حتی از «صحیفه نور» هم جا مانده‌اند، از ویژگی‌های کتابی است که توسط محسن بهشتی سرشت نگاشته شده است. در ادامه به بخش‌هایی از این کتاب می‌پردازیم که تاکنون کمتر درباره آن سخن گفته شده است.
شیخ عبدالله پیاده ، مردی که با خدا معامله کرد
شیخ عبدالله نجفی بختیاری معروف به « شیخ پیاده » ، در اصل نامش سیف الله بود. وی در خانواده ای ثروتمند چشم به جهان گشود. پدرش اسدالله خان از خوانین بختیاری بود. وی از
همان کودکی روحش لطیف و سرشتش نیکو بود.. به خاندان عصمت و طهارت علاقه و ارادت زیادی داشت. زندگی او با زندگی خان زادگان سازگاری نداشت به همین دلیل ، روش زندگی او اعتراض خان زادگان را در پی داشت.
علامه شیخ آقابزرگ تهرانی
زادروز ۱۸ فروردین ۱۲۵۵
پامنار، تهران، ایران
درگذشت ۱۲ اسفند ۱۳۴۸
نجف، عراق
پیشه کتابشناسی و پژوهش در نسخه‌های خطی
فرزندان احمد منزوی، علی‌نقی منزوی، محمدرضا منزوی
شیخ آقابزرگ تهرانی (۱۸ فروردین ۱۲۵۵ در تهران - ۱۲ اسفند ۱۳۴۸ در نجف)، معروف به صاحب الذریعه که نام اصلی او محمدمحسن بود و بعدها منزوی لقب گرفت، از دانشمندان کتاب‌شناس قرن چهاردهم هجری است و با تألیف دائرةالمعارف بزرگ الذریعه و کتاب طبقات اعلام الشیعه گام بزرگی در شناسایی آثار و نسخ خطی اسلامی در حوزه‌های مختلف علوم برداشت.
محمدعلی گرامی (زادهٔ ۱۳۱۷ خورشیدی، قم) از مراجع تقلید شیعه ایرانی است.[۲]
فعالیتهای علمی وی شامل: فقه و اصول، تفسیر و علوم قرآنی است.[۳]
آیت الله گرامی، فعالیت سیاسی و مبارزه ی خود را پس از آشنایی با خمینی آغاز کرد. وی از سوی رژیم پهلوی بارها دستگیر، زندانی، شکنجه و تبعید شد.[۴]
وی از ابتدا پرداخت یارانه نقدی را نه به نفع عموم مردم، بلکه فقط به نفع خانوارهایی می دانست که تعداد فرزندان بیشتری نسبت به متوسط جامعه دارند و معتقد بود این هزینه گزاف باید در تولید سرمایه‌گذاری می‌شد.[۵]
منابع
↑ صفحه اصلی محقق - محمد علی گرامی
↑ سایت رسمی آیت‌الله العظمی گرامی
↑ صفحه اصلی محقق - محمد علی گرامی
↑ گرد آورنده: محمدرضا احمدی. «خاطرات آیت الله محمدعلی گرامی (کتاب)». مرکز اسناد انقلاب اسلامی. بازبینی‌شده در بهمن 91.
↑ «پرداخت یارانه نقدی را به نفع مردم نمی‌دانم». ایلنا، 26 مهر 1391. بازبینی‌شده در بهمن 91.
نام کامل جعفر سبحانی
لقب آیت‌الله‌العظمی سبحانی تبریزی
خویشاوندا
شیخ محمدحسین خیابانی (پدر)
زادگاه تبریز ایران
محل تحصیل قم
محل زندگی قم
تالیفات نظام النکاح فی الشریعة الاسلامیة الغراء
نظام الارث فی الشریعة الاسلامیة الغراء
نظام القضاء و الشهادة فی الشریعة الغراء
نظام المضاربة فی الشریعة الغراء
الخمس فی الشریعة الاسلامیة الغراء
احکام الصوم فی الشریعة الاسلامیة الغراء
نیل الوطر من قاعدة لا ضرر
الاعتصام بالکتاب و السنة
المواهب فی تحریر المکاسب
المختار فی احکام الخیار
و...
وبگاه رسمی http://www.shia.ir
(زادهٔ ۱۳۰۵ خورشیدی) از مراجع تقلید شیعه است.
او همینک در شهر قم سکونت دارد.
زندگی‌نامه
سید محمد صادق حسینی روحانی در محرم سال ۱۳۴۵ هجری قمری (برابر با ۱۳۰۵ خورشیدی، و تابستان ۱۹۲۶ میلادی) در شهر قم زاده شد.
پدرش محمود روحانی از اساتید صاحب نام حوزهٔ علمیه قم است که در سال ۱۳۰۷ (هـ. ق) در قم به‌دنیا آمد.
در سال ۱۳۳۰(هـ. ق) وارد نجف شد تا از درس سید ابوالحسن اصفهانی و میرزای نائینی استفاده کند. مدتی در مشهد از شاگردان حسین طباطبایی قمی بود. بعد از آن به حوزهٔ علمیه قم آمد. برخی معتقدند که با تلاش وی عبدالکریم حائری به قم آمد و تدریس علوم حوزوی را شروع کرد و او را از شاگردان خاص و مورد توجه حایری می‌دانند.
او بعد از فوت پدرش سید صادق روحانی سال‌ها در مسجد ضمن اقامهٔ نماز جماعت، پاسخگوی مسائل شرعی و رسیدگی به امور مردم بود. همکاری با کاشانی در قضیهٔ ملی شدن نفت، مخالفت با رضاشاه در مورد کشف حجاب، دعوت و تلاش برای ورود حائری به قم، زمینه‌سازی برای تدریس وی و همکاری، همفکری و یاری جهت تأسیس حوزهٔ علمیه قم و... را از اقدامات وی نام می‌برند.
محمود روحانی در ۱۸ شعبان ۱۳۸۱ (هـ. ق) بعد از یک بیماری طولانی درگذشت. با پخش خبر فوت ایشان، شهرستان قم، بازار، درس‌ها و اداره‌ها تعطیل گردید. پس از اقامهٔ نماز میت توسط فرزندشان سید محمد صادق روحانی، در مسجد بالای مقبرهٔ معصومه به خاک سپرده شد.
مادر محمد صادق روحانی، از سادات حسنی و فرزند سید احمد طباطبایی قمی است که وی سالیان متمادی در صحن معصومه اقامه نماز جماعت داشت.
سید موسی شُبَیری زنجانی (زادهٔ ١١ اسفند ۱۳۰۶ برابر با ٩ رمضان ۱۳۴۶ در قم) از مراجع تقلید شیعه ایرانی است.[۱]
زندگی
پدرش سید احمد زنجانی سال‌ها در مدرسهٔ فیضیهٔ قم نماز جماعت را برگزار می‌کرد که بسیاری از جمله سید روح الله خمینی در نمازش شرکت می‌کردند. اکنون سال‌هاست که او به جای پدرش امام جماعت نماز مغرب و عشا در حرم فاطمه معصومه و نماز ظهر و عصر در مدرسه فیضیهٔ قم است.[۲]
